《孟子》告子章句上·第十节 原文

  • mèngyuēsuǒxióngzhǎngsuǒèrzhějiānshěérxióngzhǎngzhěshēngsuǒsuǒèrzhějiānshěshēngérzhěshēngsuǒsuǒyǒushènshēngzhěwéigǒusuǒsuǒyǒushènzhěhuànyǒusuǒshǐ使rénzhīsuǒshènshēngfánshēngzhěyòngshǐ使rénzhīsuǒshènzhěfánhuànzhěwéiyóushìshēngéryǒuyòngyóushìhuànéryǒuwéishìsuǒyǒushènshēngzhěsuǒyǒushènzhěfēixiánzhěyǒushìxīnrénjiēyǒuzhīxiánzhěnéngsàngěr
  • dānshídòugēngzhīshēngěrérzhīxíngdàozhīrénshòuěrérzhīrénxièwànzhōngbiànérshòuzhīwànzhōngjiāyānwèigōngshìzhīměiqièzhīfèngsuǒshíqióngzhěxiāngwéishēnérshòujīnwèigōngshìzhīměiwéizhīxiāngwéishēnérshòujīnwèiqièzhīfèngwéizhīxiàngwéishēnérshòujīnwéisuǒshíqióngzhěérwéizhīshìzhīwèishīběnxīn
© 2023 诗词曲 | 诗文 | 名句 | 作者 | 古籍 | 纠错